Als nieuw lid wil ik jullie deskundigheid inroepen voor wat betreft de echtheid van een inmiddels verkochte rijksdaalder uit 1840. Alhoewel de waarschijnlijkheid aanwezig is dat deze onderhavige rijksdaalder echt is (gister verkocht, van de verkoper kreeg ik door hem vermelde omstandigheden geen foto van de randopschrift) (misschien of gelukkig helaas dat ik te laat ben) ben ik zeer! benie
Edit:
uwd naar jullie mening omtrent de echtheid van deze rijksdaalder (als de privacy het toelaat vermeld ik de link) en ben ik in tweede instantie geinteresseerd naar tips die mij kunnen leiden naar de aankoop van een echte "1840-er". Kan ik op basis van foto's via ebay tot een aankoop overgaan?
Alvast bedankt voor jullie reactie.
Van deze rijksdaalder zijn vele vervalsingen bekend. De één beter gelukt dan de ander. Ik zou er niet zomaar eentje kopen via Ebay van een particulier. Je kunt het beter via een (professionele) veiling proberen, daar worden ze genoeg aangeboden en kun je, als je wat geluk hebt, er prima een exemplaar bemachtigen die:
a. goedkoper is dan in de muntenhandel
b. echt is..
Voor een website heb ik onlangs foto's gemaakt van ook zo'n valse rijksdaalder 1840. De kop- en muntzijde waren best goed gelijkend en het gewicht en de maat waren maar een klein beetje te groot. (Wat is nou twee gram en een millimetertje meer?) Echter, van het randschrift had de valsmunter echt geen kaas gegeten. Schots en scheef en zeer creatief met de letters.
Wellicht op een maandag-ochtend nog dronken van de rijstwijn of zoiets...
[thumbnail=float-right]http://i39.tinypic.com/zaheg.jpg[/thumbnail]
"Hips, burps, lal... laten we dan maal de £ als E gebluiken en was ZY nou met één of twee N-en?"
Weet iemand meer van de oorsprong van deze vervalsingen? Ik heb 'm ooit als echte valse op een veiling gekocht...
Nb. de link in het voorgaande bericht werkt niet (meer).
De rijksdaalder 1840 staat bekend als "schaars" sinds Schulman zijn handboek schreef. Maar je komt ze bij bosjes tegen in de reguliere kwaliteiten. Op de afgelopen beurs in Houten bood een handelaar er een stuk of 12 aan: uitzoeken voor 240 euro per stuk... Ik schat dat er op de beurs in Houten vast wel 100 werden aangeboden door alle handelaren samen.
Idem dito trouwens voor de eveneens "schaarse" 1898 rijksdaalder.
Sowieso sta ik soms echt te kijken van de enorme hoeveelheden munten van het koninkrijk die er nog bestaan. Bij de veiling van Karel de Geus gingen de munten in de lots met blikken en doosjes tegelijk weg. Bijvoorbeeld een blikje met 146 Wilhelmina rijksdaalders, een blikje met 56 rijksdaalders van Willem III en een blikje met 68 ronde stuivers waarvan 6 met het jaartal 1909 ("schaars" ).
Ik heb het ook gezien in Houten. Er stoppen ondertussen vast veel oudjes met roken, dus misschien uit nalatenschap, of munten zijn een aanvulling op het karrige aow. Ik lul maar wat.
Jan W schreef:Hoe schaars is schaars nu eigenlijk?
Het is inderdaad altijd opvallend hoeveel van die "zeldzame"munten worden aangeboden op beurzen en veilingen.
De Gouden 20 gulden stukken zitten ook bijna in elke veiling, maar zwarte wilhelmina centen in MS65 kom je nooit tegen terwijl er daar vele miljoenen van gemaakt zijn. oja, Wie heeft er nog een 10 cent 1950 in MS65 voor me?
Verzamelaar koninkrijk tot 1970 in FDC/MS64> & Nederlands Indië
Volgens mij heb ik hier al eerder wel eens wat over geschreven, maar volgens mij zijn deze stukken schaars gemaakt door speculatie van de handel en verzamelaars.
De Rijksdaalders 1898, 1840, 1932 en 1938 grof haar en 1940 zijn hier voorbeelden van. Maar ook de gulden 1944EP, gulden 1906 en de halve guldens 1904 en 1906 zijn hier voorbeelden van. Het allerbeste voorbeeld zijn nog steeds de Rijksdaalders 1963 en 1964, ooit 170 gulden per koppeltje, nu weer gereduceerd tot sloopzilver. Of de Rijksdaalder 1969 vis, als kind kon ik deze nooit vinden, nu heb ik er wel 100.
Overigens is er bij 1840 en 1898 nog iets meer aan de hand, dit zijn types waarvan er maar 1 jaartal is, die worden dus ook door typeverzamelaars overal ter wereld verzameld en ze zullen dus nog wel een tijdje ruim boven zilverprijs in de handel blijven, 1940 zal binnen afzienbare tijd niet meer duurder zijn dan de 'normale' jaartallen en de grof haar exemplaren zie je ook op elke veiling goedkoper worden.
Stuivers 1909 zijn gewoon NIET schaars, maar het meest schaarse jaar (of minst overvloedige) uit een bepaalde serie werd vaak door de handel opgepot om de prijs nog wat op te drijven. Vorig jaar had ik van dit jaartal bijvoorbeeld 44 stuks voorradig.
css1981 schreef:Valse munten zijn in het algemeen altijd heel gemakkelijk te herkennen aan het slordige randschrift.
Ik zou sowieso altijd mijn munten kopen bij een nvmh munthandelaar dan weet je altijd zeker dat je nooit per ongeluk een vals exemplaar koopt.
Groet, Christiaan
Dan weet je ook gelijk zeker dat je de hoofdprijs voor een munt betaalt aangezien die nvmh handelaren de catalogusprijzen bepalen... ik koop liever losse munten van marktplaats of bij gerenomeerde ebayveilers zoals Jan Koevoets...
Veelal eerlijkere prijzen en bij Jan heb ik wellicht meer garantie dan bij een nvmh lid!
Koevoets numismatics schreef:Klopt, bij mij heb je zelfs levenslange garantie op echtheid.
Kopen bij een NVMH lid biedt inderdaad meer zekerheden dan kopen van een dure, zeldzame, munt op Marktplaats: meer zekerheid dat het een echte is én meer zekerheid dat je er (te) veel voor betaald.
Ook NVMH leden kunnen trouwens de fout ingaan. Zie het topic met de gouden rijder Zeeland die op het laatste moment teruggetrokken werd uit de Karel de Geus veiling maar eerder in 2005 wel was verkocht via de Nederlandse Muntenveiling. http://munthunter.nl/viewtopic.php?f=98 ... 70#p148270
Kan de koper met die munt nog teruggaan naar de Nederlandse Muntenveiling? Het zal mij benieuwen.
Bij de munthandelaar waar ik altijd mijn munten koop betaal ik nooit teveel. De prijsen liggen altijd onder de waarde zoals vermeldt in de muntalmanak.
Daarnaast heeft de nvmh een keuringscomissie, en natuurlijk iedereen kan wel eens een fout maken, dat is menselijk maar ik heb toch echt veel meer vertrouwen in de nvmh dan in ebay en marktplaats. Dat is mijn persoonlijke mening en ik respecteer ook iedereen die een andere mening heeft hoor.
Daarnaast kan een munt bij een veiling kopen inderdaad ( relatief ) goedkoop zijn... maar het blijft een gok. Als je het geluk hebt dat je de enige bent die op een munt bied, ja dan zit je goed, maar als je pech hebt dat er meer belangstellenden zijn dan kan de munt al gauw flink duurder worden. En volgens mij is het ook nog een keer zo dat een munt op een veiling nooit voor minder weg mag dan 75 % van de waarde, dus dat valt ook wel weer wat mee.
Nee gelukkig niet. Maar het beste is toch echt om zelf studie te doen naar de munten, en niet altijd blind af te gaan op een NVMH handelaar die er zijn brood mee moet verdienen
Want het gaat echt wel eens fout, soms per ongeluk, maar soms ook niet.
Uit mijn eigen ervaring: op een kijkdag van een veiling van een NVMH-lid zag ik een munt die vals was (kleur niet goed, gewicht veel te laag), dus gemeld aan degene die toezicht hield. Deze ging ermee naar de baas, en kwam terug met de melding dat volgens de baas de munt wel echt was. Een ander persoon die op de kijkdag was wilde de munt toen ook wel even zien, en kwam tot dezelfde conclusie als ik, zo vals als wat. Deze munt is vervolgens in de veiling gewoon verkocht.
En dan is dat in een veiling lastiger dan wanneer je gewoon een handelaar bent. Als jij bij een handelaar een valse munt zien, zegt hij: 'Goed gezien, ik zal hem er meteen uithalen.' En tien seconden nadat jij de deur uit bent zit hij er gewoon weer tussen, voor de volgende onwetende verzamelaar. Niemand die het in de gaten heeft.
Zoals Ron zegt: het is soms per ongeluk, maar echt niet altijd. Het maakt echt niet uit of iemand NVMH-lid is of niet (je hoeft echt geen doctorandus te zijn om lid te worden van de NVMH). Ondertussen is het wel de broodwinning voor zo'n handelaar.
De feedback van een Ebay-handelaar is publiek, dus zo iemand heeft er al het belang bij om geen rare fratsen uit te halen. Feedback van NVMH-handelaren is veel minder publiek. Denk daar maar eens over na...
rtholen schreef:Ik zou het beeld dat een NVMH handelaar altijd betrouwbaar is en nooit valse munten verkoopt, toch echt eens laten varen.
Ik vroeg me af hoe je een NVMH handelaar herkend. De meeste munten die ik heb komen bij handelaren vandaan die niet in de lijst van de NVMH voorkomen.
In mijn optiek maakt het geen moer uit of je als handelaar wel of geen lid bent van de NVMH. Als je valse munten verkoopt, komt dat hoe dan ook uit. Als dat gebeurt, kun je als handelaar wel inpakken. Niemand die dan nog vertrouwen heeft.
Verzamelaar van:
Koninkrijksmunten: vanaf 1849 in minimaal prachtig (als dat mogelijk is)
Euromunten: jaarset Nederland en herdenkingsmunten (unc)
Nederlands Indië: VOC-duiten
spatbord schreef:Uit mijn eigen ervaring: op een kijkdag van een veiling van een NVMH-lid zag ik een munt die vals was (kleur niet goed, gewicht veel te laag), dus gemeld aan degene die toezicht hield. Deze ging ermee naar de baas, en kwam terug met de melding dat volgens de baas de munt wel echt was. Een ander persoon die op de kijkdag was wilde de munt toen ook wel even zien, en kwam tot dezelfde conclusie als ik, zo vals als wat. Deze munt is vervolgens in de veiling gewoon verkocht.
Als je dit nog een keer tegenkomt mag je de munt wel plaatsen in een topic zoals deze. Altijd goed om van te leren en ondertussen ook een waarschuwing aan de forumleden om die specifieke munt met een boogje te omzeilen. Wellicht helpt het ook om (andere) veilinghouders bewuster te maken van hun positie in dit soort zaken.