Nu ben ik best eigenwijs,

Het resultaat was dat er 2 guldens direct werden afgekeurd, de rest werd in orde bevonden en over één munt, de gulden 1896 was er twijfel. Deze kon men niet direct afkeuren, goedkeuren kon alleen door grondiger onderzoek wat meer tijd zou kosten. Eventueel zou ik de munt ook op kunnen sturen om het te laten slabben in de VS, dan zou het 100% gegarandeerd een echte zijn wanneer de munt in het plastic terug zou komen.
Ik heb gekozen voor de eerste optie, de munt was sowieso in eerste instantie niet bestemd voor de verkoop, in de kunde van betreffende in IJsselstein heb ik 100% vertrouwen en kan ik het oordeel niet anders dan aannemen.
In eerste instantie kon men in IJsselstein dus het muntje niet afkeuren, en wilde het ook niet goedkeuren, maar jammer genoeg is er na het schoonmaken van de munt en het onder de microscoop bekeken te hebben uitgekomen dat het toch om een jaartalvervalsing gaat.

Nu na een duidelijke afkeur van deze "gulden 1896" verstopt het veilinghuis zich achter de veilingvoorwaarden en geeft achteraf aan dat wanneer ze 100% zeker waren van de echtheid van de "gulden 1896" ze deze als losse kavel zouden hebben aangeboden.
Prima, alleen is het wel heel erg jammer om dan een kavel aan te prijzen met een omschrijving/blikvanger alsof er een gulden 1896 wordt aangeboden, terwijl men dus niet 100% zeker is dat het om een gulden 1896 gaat, en deze gulden 1896 dus ook niet geleverd wordt zoals aangegeven in het kavel.
Veilingvoorwaarden of niet, het vertrouwen in betreffend veilinghuis is hierdoor wel op zijn minst flink of anders wel nagenoeg verdampt.
Enige verzachtende omstandigheden zouden kunnen zijn dat er bij het afhalen van de munt in IJsselstein verteld is dat het een goede jaartal vervalsing is, met de loep is er niet veel aan te ontdekken, en onderzoek met een microscoop is een overtreffende trap welke een handelaar ook niet snel voor handen heeft.
Wat jammer is: Andere kenners vertellen dat de "patina" en putjes in de munt alle alarmbellen af zouden hebben moeten laten gaan en zeker bij een gulden met een jaartal 1896. Of is het op zijn minst gezegd niet slim is om in de omschrijving van de kavel deze munt expliciet als lokkertje te vermelden, zeker wanneer men niet 100% zeker is van de echtheid van de gulden. Ook het laten doorschemeren van de herkomst van de guldens tijdens het bekijken van de kavels is niet erg netjes te noemen, maar ja dat komt op mijn rekening want het blijft natuurlijk iets wat niet te bewijzen valt.
Gelukkig waren op 3 na, de andere 30 munten wel in orde, waardoor het leed / de teleurstelling wat verzacht is door een betere dan door mijzelf gekwalificeerde gulden 1906 .
Hierbij plaats ik ook de foto's van de betreffende jaartalvervalsing om voor in de toekomst vergelijkingsmateriaal te hebben.
Omdat de munt dus om een vervalsing gaat kan het zomaar zijn dat ik de munt alsnog van de hand ga doen mocht ik de echte nog eens op de kop kunnen tikken, zodat jullie deze kunnen herkennen.
De meest duidelijke kenmerken van deze munt zijn voor mij:
- De schuine kras op de 1 van 1 G op de muntzijde.
- Een deukje in de punt van de 1 in het jaartal 1896 op de muntzijde.
- Een streepje/sliertje van boven naar onder op de wang aan de kopzijde, wat is overgebleven van het schoonmaken.
- Een streepje/kras tussen de woorden Wilhelmina en koningin aan de kopzijde.
Omdat ik het zelf niet netjes vindt om open en bloot namen te vermelden wil ik de andere leden van het forum bedanken voor de tijd die in het antwoorden van de diversen berichtjes is gaan zitten, ook dank aan iemand van buiten het forum die nog wel eens mee leest, en natuurlijk veel dank aan de mensen in IJsselstein.

Een avontuur, toch even tijd aan kwijt geweest, en vanzelfsprekend een les geleerd.
