Vraag 36:
In mijn korte artikel over het geldwezen in Australië en Nieuwzeeland bij de sectie wereldmunten heb ik het gehad over de landloperswet in Groot Britannië.
1 zo'n slachtoffer van die wet was de volgende persoon, die in 1811 een bedrijf overnam met de scheepvaart op Brits Indië en de Rede van Kanton te China. Een groot deel van het toenmalige Sydney werd eigendom van deze persoon, welke als wees in 1777 geboren werd en opgepakt in 1792 gedeporteerd naar New South Wales. In 1855 werden bij deze persoon zeven nazaten geconstateerd.
De persoon in kwestie staat op een bankbiljet met een redelijk hoge denominatie, en hoe heet die persoon?
HINT: HET IS GEEN FAMILIE VAN BENJAMIN FRANKLIN!
Forumquiz ronde 8. Vraag 36 tot en met 39
Moderator: $and€r
-
grivnagozer
- Moderator
- Berichten: 2679
- Lid geworden op: 28 jul 2009, 01:47
- Locatie: Rotterdam
-
peterpaul31
- Donateur
- Berichten: 554
- Lid geworden op: 17 aug 2009, 20:55
- Locatie: Schiedam
Het gaat om Mary Reibey
zie onderstaande uit Wikipedia:
Early Life
Mary Reibey, baptised Molly Haydock, was born on 12 May 1777 in Bury, Lancashire, England. Following the death of her parents, she was reared by a grandmother and sent into service. She ran away, and was arrested for horse stealing in August 1791.[1] At the time, she was disguised as a man and was going under the name of James Burrow.[2] Sentenced to seven years' transportation, she arrived in Sydney, Australia, on the Royal Admiral in October 1792.
zie onderstaande uit Wikipedia:
Early Life
Mary Reibey, baptised Molly Haydock, was born on 12 May 1777 in Bury, Lancashire, England. Following the death of her parents, she was reared by a grandmother and sent into service. She ran away, and was arrested for horse stealing in August 1791.[1] At the time, she was disguised as a man and was going under the name of James Burrow.[2] Sentenced to seven years' transportation, she arrived in Sydney, Australia, on the Royal Admiral in October 1792.
Edit: Life and Career in Australia
On 7 September 1794, 17-year-old Mary married Thomas Reibey, a junior officer on the store ship Britannia. Reibey also used the surnames Raiby, Reiby and Reibey interchangeably, but the family adopted the spelling Reibey in later years. Thomas Reibey was granted land on the Hawkesbury River, where he and Mary lived and farmed following their marriage. They built a farmhouse called Reibycroft, which is now listed on the Register of the National Estate.[3] Thomas Raby commenced a cargo business along the Hawkesbury River to Sydney, and later moved to Sydney.
Thomas Reibey's business undertakings prospered, enabling him in 1804 to build a substantial stone residence on a further grant of land near Macquarie Place. He acquired several farms on the Hawkesbury River, and traded in coal, cedar, furs and skins. He entered into a partnership with Edward Wills, and trading activities were extended to Bass Strait, the Pacific Islands and, from 1809, to China and India.
When Thomas Reibey died on 5 April 1811, Mary assumed sole responsibility for the care of seven children and the control of numerous business enterprises. She was no stranger to this task, having managed her husband's affairs during his frequent absences from Sydney.
Now a woman of considerable wealth, Mary Reibey continued to expand her business interests. In 1812 she opened a new warehouse in George Street and in 1817 extended her shipping operations with the purchase of further vessels. By 1828, when she gradually retired from active involvement in commerce, she had acquired extensive property holdings in the city.
In the emancipist society of New South Wales, she gained respect for her charitable works and her interest in the church and education. She was appointed one of the Governors of the Free Grammar School in 1825.
Reibey built a cottage in the suburb of Hunters Hill circa 1836, where she lived for some time. The cottage, situated on the shores of the Lane Cove River, was later acquired by the Joubert brothers, who enlarged it. It is now known as Fig Tree House and is listed on the Register of the National Estate.[4]
On her retirement, she built a house at Newtown, Sydney, where she lived until her death on 30 May 1855. Five of her seven children had predeceased her.
An enterprising and determined person of strong personality, during her lifetime Mary Reibey earned a reputation as an astute and successful business woman in the colony of New South Wales.
On 7 September 1794, 17-year-old Mary married Thomas Reibey, a junior officer on the store ship Britannia. Reibey also used the surnames Raiby, Reiby and Reibey interchangeably, but the family adopted the spelling Reibey in later years. Thomas Reibey was granted land on the Hawkesbury River, where he and Mary lived and farmed following their marriage. They built a farmhouse called Reibycroft, which is now listed on the Register of the National Estate.[3] Thomas Raby commenced a cargo business along the Hawkesbury River to Sydney, and later moved to Sydney.
Thomas Reibey's business undertakings prospered, enabling him in 1804 to build a substantial stone residence on a further grant of land near Macquarie Place. He acquired several farms on the Hawkesbury River, and traded in coal, cedar, furs and skins. He entered into a partnership with Edward Wills, and trading activities were extended to Bass Strait, the Pacific Islands and, from 1809, to China and India.
When Thomas Reibey died on 5 April 1811, Mary assumed sole responsibility for the care of seven children and the control of numerous business enterprises. She was no stranger to this task, having managed her husband's affairs during his frequent absences from Sydney.
Now a woman of considerable wealth, Mary Reibey continued to expand her business interests. In 1812 she opened a new warehouse in George Street and in 1817 extended her shipping operations with the purchase of further vessels. By 1828, when she gradually retired from active involvement in commerce, she had acquired extensive property holdings in the city.
In the emancipist society of New South Wales, she gained respect for her charitable works and her interest in the church and education. She was appointed one of the Governors of the Free Grammar School in 1825.
Reibey built a cottage in the suburb of Hunters Hill circa 1836, where she lived for some time. The cottage, situated on the shores of the Lane Cove River, was later acquired by the Joubert brothers, who enlarged it. It is now known as Fig Tree House and is listed on the Register of the National Estate.[4]
On her retirement, she built a house at Newtown, Sydney, where she lived until her death on 30 May 1855. Five of her seven children had predeceased her.
An enterprising and determined person of strong personality, during her lifetime Mary Reibey earned a reputation as an astute and successful business woman in the colony of New South Wales.
verzamelaar van wereldmunten
-
grivnagozer
- Moderator
- Berichten: 2679
- Lid geworden op: 28 jul 2009, 01:47
- Locatie: Rotterdam
Helemaal Goed! Wat het verhaal niet vertelt is dat ze 5 van haar favo-bedienden begunstigde als zijnde nazaat naast haar 2 wettige kinderen.
Vraag 37.
In 1952 was het topdrukte bij de Italiaanse valsemunters. De Britse Royal Mint vervaardigde Guineas van 40 eenheden en Souvereigns van 62 eenheden voor een land in het Middenoosten. De Italiaanse vervalsers liepen tegen de lamp door het feit dat hun vervalsingen voorzien waren van het vereiste gewicht en het juiste gehalte aan goud, terwijl de Britse Royal Mint zowel de guineas als souvereigns emitteerde met een verzwegen afwijkend gewicht en gehalte.
Waar moeten we kijken in het middenoosten met welke munteenheid om te bepalen of deze gouden munten van 40 of 62 eenheden aan de hand van het gewicht vals of echt zijn?
Vraag 37.
In 1952 was het topdrukte bij de Italiaanse valsemunters. De Britse Royal Mint vervaardigde Guineas van 40 eenheden en Souvereigns van 62 eenheden voor een land in het Middenoosten. De Italiaanse vervalsers liepen tegen de lamp door het feit dat hun vervalsingen voorzien waren van het vereiste gewicht en het juiste gehalte aan goud, terwijl de Britse Royal Mint zowel de guineas als souvereigns emitteerde met een verzwegen afwijkend gewicht en gehalte.
Waar moeten we kijken in het middenoosten met welke munteenheid om te bepalen of deze gouden munten van 40 of 62 eenheden aan de hand van het gewicht vals of echt zijn?
-
grivnagozer
- Moderator
- Berichten: 2679
- Lid geworden op: 28 jul 2009, 01:47
- Locatie: Rotterdam
-
grivnagozer
- Moderator
- Berichten: 2679
- Lid geworden op: 28 jul 2009, 01:47
- Locatie: Rotterdam
-
Alexander
- Volledig lid
- Berichten: 171
- Lid geworden op: 01 nov 2009, 10:06
-
Munthunter
- Webmaster
- Berichten: 6598
- Lid geworden op: 26 jul 2009, 16:39
- Locatie: Beek en Donk
-
grivnagozer
- Moderator
- Berichten: 2679
- Lid geworden op: 28 jul 2009, 01:47
- Locatie: Rotterdam
Welkom op het forum, Alexander, en ja, je antwoord is goed!
Kan dus gelijk de ranking in.
Vraag 39.
We blijven in Engeland. Maar we gaan naar een tijd toen dit land anders heette.
De Attrebates en de Regni uit het zuidwesten zijn naast de Catuvellauni uit het district North Thames de meest bekende stammen welke Julius Caesar beschreef in zijn Commentaries. Deze stammen hadden ook hun eigen betaalmiddelen.
Naarmate de Romeinen verder Engeland introkken, zien we een Romeinse invloed verschijnen op de Keltische muntslag. De Cunobelin-muntslag tussen 10 en 40 anno domini is een goed voorbeeld van deze ommezwaai.
De vraag:
De munten van de Kelten mochten een tijd gebroederlijk naast elkaar circuleren, doch daar kwam abrupt een eind aan door de opstand der Iceniërs.
In welke twee steden van huidig Engeland gebeurde daar in het jaar ... na Christus iets wat voor de Romeinen aanleiding was hun eigen stelsel in te voeren en zodoende de Keltische muntslag om zeep te helpen?
Kan dus gelijk de ranking in.
Vraag 39.
We blijven in Engeland. Maar we gaan naar een tijd toen dit land anders heette.
De Attrebates en de Regni uit het zuidwesten zijn naast de Catuvellauni uit het district North Thames de meest bekende stammen welke Julius Caesar beschreef in zijn Commentaries. Deze stammen hadden ook hun eigen betaalmiddelen.
Naarmate de Romeinen verder Engeland introkken, zien we een Romeinse invloed verschijnen op de Keltische muntslag. De Cunobelin-muntslag tussen 10 en 40 anno domini is een goed voorbeeld van deze ommezwaai.
De vraag:
De munten van de Kelten mochten een tijd gebroederlijk naast elkaar circuleren, doch daar kwam abrupt een eind aan door de opstand der Iceniërs.
In welke twee steden van huidig Engeland gebeurde daar in het jaar ... na Christus iets wat voor de Romeinen aanleiding was hun eigen stelsel in te voeren en zodoende de Keltische muntslag om zeep te helpen?
-
Alexander
- Volledig lid
- Berichten: 171
- Lid geworden op: 01 nov 2009, 10:06
-
grivnagozer
- Moderator
- Berichten: 2679
- Lid geworden op: 28 jul 2009, 01:47
- Locatie: Rotterdam
-
Munthunter
- Webmaster
- Berichten: 6598
- Lid geworden op: 26 jul 2009, 16:39
- Locatie: Beek en Donk